Codzienność pełna jest niezauważalnych rzeczy, które tak naprawdę są bardzo ważne i istotne, mają spory wpływ na nasze zachowanie, decyzje, samopoczucie. Jedną z owych rzeczy jest pogoda.

Gdy ktoś chce rozmawiać o pogodzie, myślimy że to błahy temat, taki „z braku laku”. Raczej nie spodziewamy się poważnej rozmowy, która może w jakiś sposób przyczynić się do radykalnej zmiany naszego życia. Kiedy nie mamy o czym rozmawiać, przerywamy niezręczną ciszę rozmowami na ten właśnie temat. Tak naprawdę nie zdajemy sobie sprawy, jak wielki ma wpływ na wiele dziedzin naszego życia, jaka jest ważna i wszechobecna. Ignorujemy ją i jej potęgę.

Na co konkretnie ma wpływ pogoda? Niewątpliwie na nasz nastrój. Domyślam się, że w tej kwestii nikt nie zaprzeczy. Promienie słoneczne sprzyjają wytwarzaniu się endorfin, czyli hormonów szczęścia. Można z tego wywnioskować, że w słoneczne dni jesteśmy szczęśliwsi, niż w te pochmurne, szare i deszczowe. Wiadomo, że również ciśnienie atmosferyczne odbija się na naszym samopoczuciu, a jego gwałtowne zmiany mogą być niekorzystne, a nawet niebezpieczne dla zdrowia. Niewątpliwie warunki atmosferyczne takie jak ciśnienie, temperatura, czy wilgotność powietrza, mają większy wpływ na organizm człowieka, niż podejrzewamy.



Kiedy budząc się rano, widzimy wpadające przez okno promienie słońca, od razu mamy więcej chęci na podniesienie się z łóżka. Zaś kiedy budzą nas uderzające w parapet krople deszczu, często mamy ochotę zakopać się głęboko w pościeli i przespać cały dzień (a najlepiej od razu kilka kolejnych, oczekując na powrót słońca). Jakie to szczęście, gdy po długich tygodniach jesiennej aury i ulewnych deszczy zza chmur wydobędzie się promień słońca, a za nim kilka kolejnych.







Tak naprawdę nie my decydujemy w co się ubrać danego dnia – decyduje o tym pogoda. Przecież nikt nie wyjdzie z domu w klapkach przy minus siedmiu stopniach i sporych opadach śniegu, tylko dlatego, że akurat ma na to ochotę i kolorystycznie pasują do czapki. Nie pozwala na to nie tylko rozsądek, ale również panujące na zewnątrz warunki atmosferyczne. Natomiast w lato, gdy nawet w stroju kąpielowym jest zbyt gorąco, nie założymy na siebie najgrubszego płaszcza, jaki mamy w szafie. Prawdopodobnie czulibyśmy się wtedy mniej więcej tak, jak kurczak obracający się na rożnie.

Pogoda ma wpływ także na zawartość damskiej torebki. To właśnie ona decyduje o tym, kiedy miejsce okularów przeciwsłonecznych powinien zająć parasol oraz kiedy z powodu jesiennego przeziębienia powinno się tam znaleźć więcej chusteczek higienicznych i tabletek.

Jak wiadomo ludzie lubią mieć poczucie władzy. Lubią czuć, że mają nad wszystkim kontrolę i mogą w jakimś stopniu panować nad światem. Może właśnie dlatego Indianie wymyślili taniec deszczu. Indianie Hopi odprawiali ten taniec z wężem w zębach, był to rodzaj modlitw błagalnych o deszcz. Ale czy to naprawdę działa? Szczerze mówiąc – nie sądzę. Może czuli się dzięki temu bardziej władczy. Prędzej czy później deszcz i tak by spadł, a skoro miało to sprawić, że rosła ich wiara w siebie i własne możliwości, niech tańczą do woli.

Pogoda ma wpływ nie tylko na ludzi, ale również na zwierzęta. Przykładowo można tutaj wspomnieć o psach, które boją się burzy i dają to po sobie bardzo wyraźnie poznać. Warunki atmosferyczne mają na zwierzęta podobny wpływ, jak na organizm człowieka. Jeśli już mowa o zwierzętach, warto wspomnieć, że są mity, które zakładają, że po ich zachowaniu możemy przewidywać pogodę. Nisko latające jaskółki zwiastują deszcz, podobnie jak mrówki, które pospiesznie wracają do mrowisk. Kot starannie wylizujący swoje futro i pająki tkające pajęczyny to znak bezchmurnego nieba.

Jeśli my nie mamy wpływu na pogodę, to co go ma? Jeśli pogoda ma wpływ na tak wiele obszarów naszego życia, to na co my tak naprawdę mamy bezpośredni wpływ? Pogoda pełni w naszym życiu większą rolę, niż nam się wydaje. Zaryzykuję stwierdzenie, że od niczego nie jesteśmy tak zależni, jak od niej.

Całe nasze życie składa się z oczekiwań. Zawsze na coś czekamy. Czy to na obiad, aż ziemniaki się ugotują, czy na autobus, na wiosnę, wolną łazienkę, zielone światło, czy na cokolwiek innego. Wymieniać można bez końca. Jedno oczekiwanie zastępujemy kolejnym, ta karuzela nigdy się nie zatrzymuje.

Jakie czekanie jest najgorsze (oprócz wyczekiwania na jedzenie, kiedy ma się wrażenie, że czas jakby stoi w miejscu, a kiszki nam marsza grają)? Takie, które nigdy się nie kończy, lub robi to niespodziewanie. Często czekamy na coś, co nigdy nie nadejdzie i jesteśmy tego świadomi. Czekamy aż spełnią się nasze marzenia, nie robiąc nic w tym kierunku.

Czasami wystarczy po prostu przestać czekać i wziąć sprawy w swoje ręce. Odkładanie wszystkiego na ostatni moment robi się zbyt męczące. Jeśli czegoś chcesz... po prostu zacznij to robić! Nie czekaj aż zrobi to za Ciebie ktoś inny. Zacznij, a później postaraj się nie zniechęcić i nie wrócić do strefy komfortu. Nie wystarczy tylko chcieć. Potrzeba jeszcze odrobiny samozaparcia i sporego zapasu cierpliwości.
Wiadomo, że motywacja lubi od nas uciekać. Wszyscy znamy ten "słomiany zapał", sytuacje, kiedy mamy ogromne chęci do działania, ale z biegiem czasu motywacja gdzieś znika. Mimo wszystko wierzę, że każdy ma jakiś sposób, aby ją przy sobie zatrzymać.




Wyczekując czegoś, trenujemy naszą cierpliwość, która zamiast rosnąć, staje się coraz mniejsza. Nietrudno zauważyć, że ludzie są coraz mniej cierpliwi. Dlaczego? Skoro codziennie jesteśmy zmuszani do nadużywania naszej cierpliwości, powinniśmy do tego przywyknąć.

Wcale nie tak dawno temu, nasi rodzice i ich rówieśnicy musieli długimi godzinami stać w kolejkach do sklepów. Często godziny spędzone w kolejce okazywały się zmarnowane, ponieważ nic już dla nich nie zostało, ale mimo wszystko przychodzili kolejny raz i kolejny, cierpliwie czekając. A teraz? Teraz denerwujemy się, kiedy w kolejce do kasy przed nami stoją trzy osoby, a przecież przejście pięciu metrów do kasy, przy której czeka tylko jedna osoba, wymaga zbyt dużego wysiłku.

Czekanie jest naszą codziennością. Może zamiast narzekać, nauczmy się radzić sobie z tym, że nic nie przychodzi od razu. Sposoby są dwa (zależnie od sytuacji wybierz jeden z nich). Albo unikaj czekania biorąc sprawy w swoje ręce, bo nic samo nie przyjdzie, albo zaakceptuj to, że są rzeczy, na które potrzeba czasu. Na pewno zaoszczędzisz sobie tym nerwów okazując światu więcej cierpliwości.


Nie tylko ludzie zmuszeni są do czekania. Lisy również czekają. Czekają na wprowadzenie zakazu hodowania ich na futro. Niestety w tej sytuacji nie mogą wziąć sprawy w swoje ręce (czy tam łapy). Potrzebują Waszej pomocy. Skróćcie ich oczekiwania i jeśli jeszcze tego nie zrobiliście, podpiszcie petycję: http://www.otwarteklatki.pl/petycja-zakaz/