To jeszcze nie pora na podejmowanie pracy na dwa etaty, na kredyty i wyprowadzki z domu. Tak długo jak możemy, korzystajmy ze swojej młodzieńczej wolności i innych jej przywilejów. Jeszcze przyjdzie czas na dorosłe życie; na utrzymywanie rodziny, opiekę nad dziećmi, płacenie rachunków i zmartwienia z tym związane. 

Nie wydawajcie pieniędzy na najnowszy model najek, ajfona, i  na siódmą torebkę do kolekcji dużych, czarnych. Tak naprawdę znaczek na bucie nie powinien mieć najmniejszego znaczenia. Zbierajcie doświadczenia, zobaczcie kawałek świata i odkrywajcie przy tym siebie.

Dziś podjęłam decyzję, że postaram się o wizę turystyczną do Australii. Dlaczego? Bo mogę. Może też dlatego, że jest za darmo (tak, typowy polaczyna cebulaczyna). Czy coś przez to stracę? Nie. Jedynie kilka minut, które poświęcę na wypełnienie wszystkich potrzebnych dokumentów. Liczę na to, że jeśli dostanę tę wizę, to zmotywuję się do zebrnia pieniądzy (oby sprzedaż nerki nie była konieczna... ). I polecę. Nic nie tracę, a mogę wiele zyskać.

Najważniejsze są wspomnienia. Pewnego dnia siądziemy w fotelu i zaczniemy opowiadać swoje historie z młodości dzieciom, czy też wnukom. Zadbajmy o to, aby mieć o czym mówić. Ja osobiście uwielbiam słuchać opowiadań mojego dziadka, przy okazji wszystko sobie wyobrażając.
Nie róbcie setnego „selfie” na Snapchacie, które nic do życia nie wnosi. Zróbcie sobie zdjęcie nad oceanem, na szczycie góry (takiej, na jaką jesteście w stanie wejść), na biegunie północnym, albo chociaż najbardziej mainstreamowe zdjęcie w londyńskiej budce telefonicznej.

Nie jestem bojaźliwą osobą, ale jest parę rzeczy, których się boję. Między innymi pająków i starości. Boję się, że przyjdzie taki czas, kiedy nie będę już miała na tyle zdrowia, aby wyjść z domu. Boję się, że starość mnie ograniczy. Dlatego teraz, póki mam tak wiele możliwości, chcę je wykorzystać jak najlepiej się da. I Wy róbcie to samo. Nie ograniczajcie się.

Teraz idźcie dalej ze świadomością, że możecie wiele. Postarajcie się o wizę do Australii, jedźcie w góry, zacznijcie odkładać na wakacje, zaplanujcie wymarzoną podróż. Zbierajcie wspomnienia, nie rzeczy! I róbcie to często.